ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
- Πόνος λόγω μηχανικής πίεσης ευαίσθητων δομών και μυϊκών βραχύνσεων
- Μειωμένη κινητικότητα λόγω μυϊκών, αρθρικών και περιτονιακών περιορισμών
- Μειωμένη μυϊκή απόδοση συσχετιζόμενη με μυϊκή ανισορροπία μεταξύ μήκους και δύναμης ανταγωνιστικών μυϊκών ομάδων
- Ανεπαρκής μυϊκή απόδοση συσχετιζόμενος με φτωχή μυϊκή αντοχή
- Ανεπαρκής μυϊκός έλεγχος στάσης σταθεροποιητικών μυών
- Μειωμένη καρδιοπνευμονική αντοχή
- Μειωμένη κιναισθητική αντίληψη της θέσης η οποία σχετίζεται με φτωχό νευρομυϊκό έλεγχο και συνήθεια σε παρατεταμένη λανθασμένη θέση
- Έλλειψη γνώση του σωστού και υγιούς μηχανικού ελέγχου της σπονδυλικής στήλης
| Σχεδιασμός πλάνου θεραπείας | Παρέμβαση |
| Ανάπτυξη επίγνωσης και ελέγχου της σπονδυλικής ευθυγράμμισης σε πληθώρα θέσεων | Εκμάθηση διαδικασιών ενεργητικού ελέγχου κατά την κίνηση της σπονδυλικής στήλης και των άκρων |
| Επίγνωση μεταξύ θέσης και πόνου | Ανάδειξη της σχέσης μεταξύ των συμπτωμάτων και της παρατεταμένης, επαναλαμβανόμενης θέσης |
| Αύξηση κινητικότητας των περιορισμένων μυών, αρθρώσεων και περιτονιών | Διατάσεις, κινητοποίηση/ διδαχή αυτό-διατάσεων |
| Ανάπτυξη νευρομυϊκού ελέγχου, δύναμης και αντοχής στην διατήρηση και μετακίνηση της θέσης | Ασκήσεις σταθεροποίησης/ προοδευτικές επαναλήψεις / προοδευτικό πρόγραμμα δυναμικών ασκήσεων ενδυνάμωσης |
| Εκμάθηση ασφαλής μηχανικής του σώματος | Λειτουργικές δραστηριότητες για προετοιμασία σωστής μηχανικής χρήσης του σώματος |
| Εκμάθηση διόρθωσης σε δραστηριότητες και θέσεις που προκαλούν αυξημένη συμπτωματολογία | Προσαρμογή σε διαφορετικές περιβαλλοντικές ανάγκες (σχολείο, αθλητικές δραστηριότητες) |
| Εκμάθηση χειρισμών χαλάρωσης | Ασκήσεις χαλάρωσης και θέσεων ανακούφισης |
| Βελτίωση αεροβικής ικανότητας | Εφαρμογή ενός προοδευτικού αερόβικου προγράμματος |
| Ανάπτυξη σωστών συνηθειών για αυτό-διατήρηση /βελτίωση | Αλληλεπίδραση σε ένα πρόγραμμα ασκήσεων και σωστή χρήση μηχανικής του σώματος στην καθημερινότητα |
Κάθε πρόγραμμα αποκατάστασης λανθασμένης στάσης σώματος (σκολίωση, ανισοσκελία κάτω άκρων, κύφωση) είναι εξατομικευμένο και προκύπτει από τα ευρήματα της αντικειμενικής και υποκειμενικής αξιολόγησης:
- Έλεγχος θέσης και δυνατότητα ευθυγράμμισης σε διάφορες θέσεις (όρθια, καθιστή), ισορροπιστικές αντιδράσεις και βάδιση
- Εύρος τροχιάς, αρθρική κινητικότητα και ευλυγισία
- Μυϊκή δύναμη, αντοχή στις επαναλήψεις και στην διατήρηση μιας θέσης
- Εργονομική αξιολόγηση
- Μηχανική σώματος
- Καρδιοαναπνευστική αντοχή/ αεροβική ικανότητα
Οι παρεμβάσεις που χρησιμοποιούνται προκειμένου να επιτευχθούν οι θεραπευτικοί στόχοι περιλαμβάνουν:
- Τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή του παιδιού σε ένα ενεργητικό πρόγραμμα
- Λεκτική ενίσχυση και επανατροφοδότηση από τον θεραπευτή
- Οπτική επανατροφοδότηση, με τη χρήση καθρέφτη και μίμησης
- Απτική ενίσχυση, καθοδήγηση μέσω κατάλληλης αντίστασης από τον θεραπευτή
Χρησιμοποιούνται μπάλες, ρολά, λάστιχα, βαρίδια, σανίδες και δοκοί ισορροπίας, χρήση ιμάντων για ασκήσεις με αναρτήσεις κ.α. Το πρόγραμμα αποκατάστασης θα πρέπει να ακολουθηθεί από 3- 6 μήνες ανάλογα την περίπτωση, προκειμένου επιτευχθούν οι θεραπευτικοί και λειτουργικοί στόχοι. Η εύρεση του κατάλληλου ατομικού ή ομαδικού αθλήματος είναι ύψιστης σημασίας μετά το τέλος του θεραπευτικού προγράμματος, προκειμένου να υπάρχει μια αυτό- διατήρηση και αυτό-βελτίωση.
Αλεξάνδρα Λέπουρα
Φυσικοθεραπεύτρια, MSc